İK ve İdari İşler

Günümüzün; yüksek rekabet ortamı, belirsizlik yapısı, liderin ve/veya yöneticinin davranışları, çalışanlarda; motivasyon ve performans düşüklüğü, örgütsel aidiyetlik ve bağlılıkta azalma gibi olumsuz durumlar yaratabilmektedir. Bu anlamda örgütlerin, geleceklerini ve verimliliklerini devam ettirmelerinde; sağlıklı, güçlü ve yetenekli liderlere, yöneticilere ve çalışanlara ihtiyaç vardır.

Günümüzün sürekli gelişen ve farklılaşan çevresel koşullarında, örgütlerin varlığını sürdürebilmeleri ve rekabette avantajlı konuma gelebilmeleri için üzerinde durmaları gereken süreçlerden bir tanesi de girişimciliktir. Bu noktada; girişimcilik kavramı, kişilik yapısıyla yakından ilişkilidir.

Endüstri devriminden günümüze kadar; çalışma hayatı ve insan kaynağı süreçlerinde, büyük değişiklikler meydana gelmiş; sadece üretime dayanan çalışma anlayışı; istek, güdü, motivasyon gibi faktörlerle ele alınmaya başlanmıştır. Bu kapsamda; kişinin beklentisinin, isteklerinin, motivasyonunun, meslek seçimindeki ve üretimdeki rolü bir hayli artmış; kişiler yalnızca çalışmak için değil, mutlu olduğu işte, yüksek iş doyumuyla çalışmak için arayışlara başlamıştır. Bu süreçte; çalışma hayatındaki mutluluğun; büyük ölçüde, kişilik yapısıyla da ilişkili olduğu; yapılan birçok çalışmada gözlemlenmiş, insanı ve kişiliği daha iyi anlamak için yapılan çalışmalar, bir noktadan sonra kişilik özellikleri ve mesleki gerekliliklerin karşılaştırılması çalışmalarına neden olmuştur.

Zamanımızın yarısından fazlasını geçirdiğimiz çalışma hayatımızda; seçtiğimiz mesleği yaparken duyduğumuz; haz, başarı ve verimlilik önce kendimizi, sonra tüm toplumu etkilemektedir. Bu noktada, mesleğin gerektirdiği çalışmaları yaparken aldığımız doyumu belirleyen en önemli faktörlerden birisi kişilik yapısıdır. Bu nedenle kişi, meslek seçerken; kişiliğinin getirilerini göz ardı etmemeli, arzu, istek ve yetkinliğine bağlı olarak yönlendirilmeli ve meslek seçimini yapmalıdır. 

Organizasyonel yapılanmaların başarısında; önemli bir yere sahip olan iletişim kavramı, her zaman resmi (formal) bir biçimde ve kontrol edilebilir bir şekilde oluşmamakta, kurum içi bilginin aktarılmasında resmi olmayan (informal) iletişim kanalları da yaygın olarak kullanılmaktadır. Organizasyonel yapılanmalarda; özellikle dedikodu ve söylentilerin işleyişinde etkin olan informal iletişim mekanizmasını tamamen ortadan kaldırmak mümkün olmasa da, zararlı etkilerini azaltmak hatta önlemek mümkündür. İnformal iletişimin önemli yapılarından olan, dedikodu ve söylentilerin yayılması önemsenmediğinde, bu dedikodu ve söylentiler çoğu zaman zehirli bir yapıya bürünerek kişilerarası ilişkileri zedelemekte ve organizasyonel yapıya yönelik olumsuz sonuçlar doğurmaktadır.

Organizasyonel yapılanmadaki iletişiminin dedikodu ve söylentilerle yapılması, buradaki güvenli iletişimi etkileyerek; zehirli (toksik) ilişkiler ortaya çıkmakta, bu durumda kurumda sağlıksız ve güvensiz bir iletişim ortamı yaratılmaktadır.

Altyapısını, dönüşümcü (transformasyonel) liderlikten alan ve çoğunlukla bu liderlikle birlikte kullanılan dijital liderlik kavramı; günümüzün hızla değişen ve gelişen dijital çağında; çevik ve güncel kalarak, yenilikleri, rakipleri takip ederek, hareket planları geliştirmek amacıyla bir organizasyonu yönetme ve bu organizasyonu dijital dönüşüme, doğru bir şekilde yönlendirme süreci olarak tanımlanmaktadır.

Stres, vücudun çeşitli içsel ve dışsal uyaranlara verdiği, spesifik olmayan otomatik tepkiler olarak tanımlanmıştır. Stres, kişinin psikolojik ve fiziki kaynaklarının, stres yaratıcı durum karşında yetersiz olması ve bunun sonucunda ortaya çıkan psikolojik ve fiziksel zorlanmayı ifade eder.